نيّت

- نمازگذار از آغاز تا پايان نماز بايد بداند چه نمازي مي خواند و آن را براي انجام فرمان خداوند عالم به جا آورد.
- به زبان آوردن نيت لازم نيست ولي چنانچه به زبان هم بگويد اشکال ندارد.
- نماز بايد از هر گونه ريا و خودنمايي به دور باشد. يعني نماز را تنها براي انجام دستور خداوند به جا آورد و چنانچه تمام نماز يا قسمتي از آن براي غير خدا باشد، باطل است.

برگرداندن نيت از يک نماز به نماز ديگر در اين موارد اشکال ندارد:

• از نماز عصر به نماز ظهر، در صورتي که بين نماز عصر متوجه شود نماز ظهر را نخوانده يا باطل بوده، واجب است نيت را به نماز ظهر برگرداند.
• از قضاي عصر به قضاي ظهر.
• از عشاء به مغرب.
• از قضاي عشاء به قضاي مغرب.
• از اداء به قضاء.
• از جماعت به فرادا.

برگرداندن نيت در اين موارد صحيح نمي باشد:

• از نماز ظهر به نماز عصر.
• از مغرب به عشاء.
• از قضاء به اداء.
• از فرادا به جماعت (بنا بر احتياط واجب).
• از مستحبي به واجب.
• از مستحب به نماز مستحب ديگر.